கடல்

அழகாய் ஆத்திரமாய் 

வாழ்க்கைத் தத்துவம் ஓதுகிறாய் 

நொடிக்கொருமுறை கரைதனில் விடும் சேதி என்னவோ ?

பாசைகளின் பரிணாமம் 

முடிவுரவில்லை போலும்!

பிரபஞ்சத்தின் விஸ்தரிப்பு 

 உன்னுள் சங்கமிப்பதாய் உணர்வு 

 பௌதீகம்  பொய்யாகிப் போகுமோ ?

கிளிஞ்சல்கள்  தடம் பதித்து திரும்புகையில் 

அலைகள்  ஏனோ அவேசமடைகின்றன 

சுவடுகளை அழித்துவிட்டு 

கருவறையையும் கல்லறையையும் 

சுமக்கிறது அமைதியாக !

தேடலின் அசதியில் 

நதிகள் இளைப்பாற 

நித்திரையில் நீந்தும் முத்துக்களோ 

பாதை சொல்லுமோ?

ஆயிரம் வினாக்களுடன் காத்திருக்கிறேன் 

தொடுவானில் சந்திக்கும் வரை.................